یکی از شهدای کم‌نام‌ونشان حادثه هفتم تیرماه 1360 در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی دکتر سیدمحمد پاکنژاد است که شاید حتی با یک جست‌وجوی مفصل و پر و پیمان نیز نتوان در خصوص زندگی، کارنامه و تلاش‌های او چیز زیادی یافت. شهادت در نخستین سال‌های بازگشت از مهاجرت و اقامتی نسبتاً طولانی برای تحصیل در خارج از کشور، مهمترین دلیل این مهجوری بوده که متأسفانه تا امروز نیز ادامه دارد. او همچون برادر بزرگترش، سیدرضا پاکنژاد از نعمت نگارش، چاپ و انتشار اثر پرمخاطبی همچون «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» نیز بهره‌مند نبود تا به‌واسطه آن به شهرت و شناختگی بیشتری در افواه دست یابد.
به هر روی در سی و دومین سالگشت شهادت او همراه برادرش سیدرضا در آن حادثه جانگداز ، مناسب دیدیم تا نظری بر زندگی‌اش بیفکنیم.
***
سید محمد پاک نژاد در سال 1318 در یزد در خانواده ای نسبتاً متوسط و روحانی از علما و روحانیون و طراز اول یزد، به دنیا آمد. او پس از اخذ دیپلم بنا به علاقه ای که به تشیع داشت لبنان را برای ادامه تحصیل برگزید و از محضر امام موسی صدر
